Na podstawie książki Danuty Kawałko „Cmentarze województwa zamojskiego”, wydanej w 1994 roku. Bełżec cmentarz epidemiczny, nieczynny.
Położenie 350 m na północ od drogi do Narola, 300 m od pomnikowego jałowca, w lesie na „Zagórze”. Historia – założony prawdopodobnie w 1831 roku. Wg. relacji mieszkańców jako epidemiczny, wykorzystywany po raz drugi na początku XX w. w 1915 r. chowano tu żołnierzy zmarłych z ran w wojskowym baraku szpitalnym zlokalizowanym na „Zamulisku” Układ – granice cmentarza nieczytelne, podobnie układ mogił. Trudna do określenia powierzchnia cmentarza.
W bezpośrednim sąsiedztwie cmentarza epidemicznego (ok 20 m) znajdują się dwie obwałowane kwatery, być może tu znajdują sie pochówki żołnierskie, raczej unikano chowania zmarłych żołnierzy na choroby zakaźne bezpośrednio na instniejących cmentarzach epidemicznych, jednak informacja ta wymaga potwierdzenia gdzie tak naprawde zostali pochowani.