Ten cmentarz to obiekt samodzielny. Ma kształt prostokąta, ze ściętymi tylnymi rogami. Niestety, cmentarz jest tak zarośnięty, że trudno cokolwiek zauważyć. Projektował go Heinrich Scholz. Jest ogrodzony dzięki betonowym słupkom, połączonych ze sobą stalowym płotkiem. W ścianie tylnej ogrodzenie jest fragmentaryczne. Na obszar cmentarza prowadzi jednoskrzydłowa bramka, ujęta w dwa betonowe słupki. Mniej więcej na wprost wejścia, przy ścianie tylnej, znajduje się pomnik centralny, którym jest zniszczony słup betonowy zakończony metalowym krzyżem. Na polu grobowym znajdują się nagrobki w rzędach, ale ich układ można zobaczyć tylko w pobliżu pomnika centralnego, gdyż resztę terenu porastają krzaki. Te mogiły, które można zobaczyć to betonowe, trapezowate podstawy, a na nich krzyże żeliwne łacińskie i rosyjskie oraz małe i duże oraz krzyże Mayera. Jednakże ich stan jest bardzo zły. Te, które widać są zardzewiałe i połamane. Są też widoczne imienne tabliczki emaliowane, niestety praktycznie nie do odczytania. Pochowano tu 82 żołnierzy armii austro-węgierskiej i 40 Rosjan. Cmentarz raczej nie posiada opieki, jest w stanie tragicznym. Brak jest dojścia do tego obiektu, od drogi do cmentarza jest pole uprawne. Cmentarz nie posiada tablicy informacyjnej. Natomiast kilka metrów przed cmentarzem, na słupie jest kierunkowskaz.

Dane uzupełnione w oparciu o: Jerzy Drogomir, Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918)