Cmentarz ten mieści mogiły 16 żołnierzy (wszyscy zidentyfikowani) armii austrowęgierskiej – głównie z 59 pułku piechoty, który toczył tutaj wraz z 2 Tyrolskim Pułkiem Strzelców Cesarskich zacięte boje w dniach 5-7 maja 1915. Nieduża ilość żołnierzy jest efektem zagęszczenia cmentarzy w tym rejonie (sąsiedztwo 177 i 175 cmentarza). Bywa nazywany jednym z najsmutniejszych cmentarzy Galicji z racji swojej nieprzeciętnej urody i skromności. Obecnie odnowiony przedstawia ładny widok. Co ciekawe mimo, że usytuowany przy samej drodze z Piotrkowic do Pleśnej (pomiędzy cmentarzem 175 na Słonecznej górze, a 177), ułożony jest do niej tyłem. Wedle starych map austriackich, droga biegła wtedy „przed” a nie „za” cmentarzem. Z tego miejsca rozciąga się piękny widok na Tuchów i pasmo Brzanki. Cmentarz wygląda pięknie gdy spojrzy się na niego z lasu, do którego zwrócone są groby.