Cmentarz położony nad południowym brzegiem Jeziora Lidzbarskiego ok. 2 km na zachód od centrum Lidzbarka Welskiego Założony na planie prostokąta. Ogrodzony z trzech stron płotem z drewnianymi sztachetami przymocowanymi do metalowego rusztowania. W południowej części cmentarza pomnik z ciosów granitowych, za nim ogrodzenie metalowe. Kilka symbolicznych mogił obramowanych krawężnikami. Pierwsze żołnierskie pochówki nad Jeziorem Lidzbarskim miały miejsce w okresie wojen napoleońskich. W zbiorowych mogiłach spoczęli żołnierze armii francuskiej, pruskiej i rosyjskiej. W czasie I wojny światowej Lidzbark został na kilka dni zajęty przez Rosjan. 22.08.1914 r. doszło do bitwy koło wsi Radoszki na zachód od miasta, gdzie rosyjska 15 Dywizja Kawalerii rozbiła niemiecką 5 Brygadę Landwery. Do Lidzbarka trafiło wielu rannych. Przywieziono również ciała poległych żołnierzy, których grzebano w zbiorowych mogiłach nad Jeziorem Lidzbarskim Następne pochówki miały miejsce w sierpniu 1920 r. Pochowano wtedy nieustaloną liczbę nieznanych żołnierzy Wojska Polskiego i Armii Czerwonej.
W czasie II wojny światowej Niemcy włączyli Lidzbark do III Rzeszy, a na cmentarzu zbudowali pomnik. 19.01.1945 r. miasto zostało zdobyte przez wojska sowieckie. Polegli żołnierze niemieccy zostali prawdopodobnie pochowani na tym cmentarzu. W 1992 r. na dawnym pomniku niemieckim umieszczono tablicę z następującym napisem:
„TU ZNAJDUJĄ SIĘ MOGIŁY ZBIOROWE ŻOŁNIERZY RÓŻNYCH NARODOWOŚCI POLEGŁYCH W LATACH 1914-1945"
Tablicę wymieniono na nową w 1996 r., a w 2006 przeprowadzono renowację cmentarza ze środków gminy Lidzbark oraz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Liczba pochowanych jest nieznana, ale szacuje się, że cmentarz kryje prochy kilkuset żołnierzy różnych narodowości poległych lub zmarłych w latach 1806-1945

Zdjęcia cmentarza